Friday, May 8, 2020

kannada films, Remakes and the hatred behind it.

ஒரு ரெண்டு மூணு நாளா கன்னடத்துல ஒடச்ச பார்னிச்சர பத்தி மக்கள் பதிவு போட்டுனு இருக்காங்க. ஆனா பாருங்க மக்களே, நாமளும் ஏராளமான பார்னிச்சர ஒடச்சுருக்கோம். இந்த போஸ்ட் அப்படியே மீமீ போஸ்டா மாறாம இருக்கணும்னு அதெல்லாம் சொல்லாம விடறேன்.

இதுல பார்க்க வேண்டிய விஷயம் என்னன்னா மொதல்ல கலாய்க்க ஆரம்பிச்சது என்னமோ மேக்கிங், ஆக்ட்டிங் னு ஆரம்பிச்சு ஒரு கட்டத்துக்கு மேல Body Shamingல வந்து நின்னுச்சு. நாமெல்லாம் அவ்ளோதான்னு சொல்ற ஒரு நொடி அது தான். இப்படியே போய்ட்டு இருந்தோம்னா நாம போடற முற்போக்குவாதி வேஷம் கலைஞ்சிரும். இந்நேரம் நமக்கே அது தெரிஞ்சு இருக்கணும், தெரியல அதுனால அத இனொரு நாள் வெச்சுக்கலாம்.

மொதல்ல நாம யோசிக்க வேண்டிய விஷயம் என்னன்னா ரீமேக் எடுத்த படம் எல்லாமே கிரீயேட்டருக்கு காசு குடுத்து, அவனுங்களால எவ்ளோ முடியுமோ, அவுங்க ஆடியன்ஸுக்குக்கு என்ன புடிக்கும்னு அவுங்க நெனைக்குறாங்களோ அதுக்கேத்தாப்ல தான் எடுத்துருக்காங்க. படம் நல்ல இல்லைன்னா அத அந்த மக்கள் தூக்கி எறிஞ்சுருப்பாங்க, அதனால அத பத்தி நாம எதுவும் பேச தேவையே இல்ல. ஆனா அப்படி எடுக்கிற படம் அவுங்களுக்கு என்ன பண்ணுதுங்கிறது தான் ரொம்ப முக்கியமான விஷயம்.

நாமலாம் Les Miserables ல இருந்து Parent Trap னு ஆரம்பிச்சு நாம அடிக்காத இடமே இல்ல. இந்த நேரத்துல Superman  of Malegaon னு ஒரு டாக்குமெண்டரி படம். மலேகான் அப்படிங்கிற கிராமத்துல எப்படி பல படத்தை spoof பன்றாங்க அதுமூலமா அவுங்க ரெகுலர் வாழ்க்கையில இருக்குற கஷ்டத்தெய்யல்லாம் மறக்குறாங்கனு அருமையா காமிச்சுருப்பாங்க. நமக்கு இருக்குற பட்ஜெட், மார்க்கெட் அப்படின்னு ஒரு Privileged எடத்துல இருந்துட்டு இது கூட பண்ணலைன்னுலாம் பேசிக்கிட்டு இருக்கோம். ஆனா பல எடத்துல பல பெரு அவுங்க கிட்ட இருக்குற Resource வெச்சு, அவுங்க பண்ற விஷயம்  அந்த எடத்துல இருந்தா தான் புரியும்.

டிஸ்கி : நாம ஒடச்ச பர்னிச்சர் எல்லாம் தனிப்பதிவா வரும்.



0 comments:

Post a Comment